Dag 1: donderdag 17 oktober 2019: De reis naar London en de eerste nacht

Vaste prik start onze 1e vakantiedag met...jawel...een foutmelding in de automotor... Onze monteur komt in de middag de motor uitlezen, schakelt het lampje uit en gelukkig kunnen we gewoon met de auto naar het vliegveld! Ik was er ook al de hond mee naar het pension wezen brengen...hij deed het immers nog gewoon.

Na het eten besluiten we op de valreep toch nog even snel mijn en de trolleys van de kinderen over te laden in een grote ruimkoffer omdat we de bagageregeling van Ryanair vrij onduidelijk vinden en niet het risico willen lopen bij de gate alsnog 120 euro te moeten betalen.

We vertrekken en ook deze autorit missen we een afslag en moeten we een halfuurtje omrijden..Standaard voor ons en dit was dan ook al meegerekend in de verwachte reistijd... ;)

We hebben de avondvlucht van Eindhoven naar Londen. Om 21.00 uur vliegen en om 21.10 uur aankomen is voor de kinderen een rare gewaarwording aangezien het toch echt een uur vliegen was. Het tijdsverschil behoeft wat uitleg.

De vlucht verliep vlot. Voordat we goed en wel op hoogte waren begon het vliegtuig al weer te dalen en snelheid te minderen! De meiden mogen na de landing nog even in de cockpit kijken! Ongelooflijk hoeveel knopjes!

We vlogen op Stansted en van daaruit is het nog 3 kwartier met de Stansted Express (trein) naar het Liverpool Street Station in London City. Goedkopere optie is de bus maar die doet er dan ook ruim 1.5 uur over. Gezien het tijdstip hebben wij voor de SE gekozen. Vanaf de aankomsthal op het vliegveld (na douane en kofferband) is het een klein stukje lopen naar de sporen.

Matthijs pint op de luchthaven alvast wat Engelse Ponden. Weer een rare gewaarwording voor de kinderen; een andere valuta dan de euro kennen ze niet...

Op Liverpool Street Station kopen we een Oystercard, een soort van OV die je moet opwaarderen. Kinderen tot en met 11 jaar reizen gratis met je mee. We hoeven dus alleen voor ons volwassenen een kaart te kopen; dat scheelt enorm in kosten!

Vanuit Liverpool Street Station is er een rechtstreekse verbinding van de metro naar Paddington. We springen in de eerste de beste metro die stopt. Uiteraard blijkt dat de verkeerde te zijn. In Engeland werkt alles natuurlijk weer anders dan in de rest van de wereld. Hier stoppen op eenzelfde perron verschillende lijnen. We zijn in de paarse gesprongen en hadden de roze of gele moeten hebben. Gelukkig blijkt het overgrote deel van de lijnen dezelfde stations te bevatten en kunnen we bij Baker Street op roze overstappen. Het is dan nog maar 2 stops tot Paddington.

In deze wijk hebben we een hotelletje voor 4 nachten. Het is vanaf het metrostation 7 minuutjes lopen dus prima afstand. Van buiten lijkt het een net, zelfs chique hotel maar als we naar binnen stappen, stappen we ook een eeuw terug in de tijd. Het is oud(erwets), smal en de receptie zit in een of ander zijkamertje weggestopt waar normaal de voorraad papier en kopieerapparaat zouden staan. We checken in en krijgen een kamer downstairs toegewezen

en onze ontbijtpakketten voor de volgende ochtend mee. Raar volk die Engelsen! Onze familiekamer blijkt qua formaat een normale hotelkamers maar dan hebben ze er 3 bedden in weten te proppen; 2 (kleine) 2-persoons en 1 1-persoons. Het is vies, muf, warm, veel dingen zijn kapot en we horen de metro door de grond heen denderen. Welkom in wereldstad London! We besluiten dat we hier niet al te veel tijd gaan/moeten doorbrengen en gaan slapen. Het is immers al 24.00 uur lokale tijd maar voor ons gevoel natuurlijk al 1.00 uur.

De volgende ochtend zijn we rond 7.00 uur allemaal al weer wakker. We rusten nog wat en staan om 8.30 uur op. Eerst maar eens kijken wat die ontbijtpakketten inhouden! Voorverpakte zoetigheden maar we hebben nu tenminste wel ontbijt op bed!