Dag 10: zaterdag 13 juli 2019: La Baie des Pirates

Vandaag was het weer erg warm en hebben we na het ontbijt lekker binnen in de caravan bij de airco gehangen met spelletjes en telefoons wachtend op de wasmachine en aankomst van Matthijs.

Wat een temperatuurschok was het voor hem! Maar wat fijn, leuk en gezellig dat hij er nu ook bij is! Hij kan nu lekker uitrusten van het harde en vele werken en onze verhalen over de eerste week aanhoren. Hij is door zijn vader naar Weeze gebracht zodat we samen weer vanuit Barcelona naar Eindhoven kunnen vliegen. VanafWeeze is hij op Béziers gevlogen, een heel kleine luchthaven tussen een paar kleine plaatsjes en dorre vlaktes. Een rustige, goede vlucht op de wat volle buurman na. Bij betaling van extra beenruimte zit extra zijruimte helaas niet inbegrepen.. 's Middags willen we lekker gaan zwemmen in het piratenbad. De pret wordt echter al snel verstoord doordat Matthijs, met 1 voet in de stroomversnelling, er meteen weer wordt uit gevist door een medewerker van het zwembad omdat hij geen 'short-zwembroek' zou mogen dragen. Een vreemde opmerking aangezien de meiden direct naast hem met hun zeemeerminstaarten er wél in mogen en er nog ongeveer zo'n 'heel veel' andere mannen met shorts rondlopen! Matthijs vertrekt geïrriteerd naar de campingwinkel voor een geoorloofde zwembroek (en meteen voor de vergeten badslippers) en zijn ervaring met Fransen is direct weer waargemaakt: hij vindt het op zijn zachts gezegd 'geen fijn volk'.

Als ik nog sta te wennen aan het 26 graden warme (lees: koude) water komen de meisjes bij mij terug van hun eerste rondje stroomversnelling. Jill helemaal onder het bloed. Het lijkt een enorme ravage, leuke combi van bloed met water, maar ze heeft enkel een bloedneus. Waarschijnlijk doordat ze zonder pardon zó het koude water meteen in gedoken is vanuit 34 graden warmte. Ik draag haar als een echte zeemeermin naar de EHBO waar ze haar eerst in de volle brandende zon willen gaan behandelen. Ik eis schaduw aangezien mijn blote voeten ook aan de hete stenen schroeien.. we worden naar binnen gelaten. De bloedneus wil echter maar niet stoppen en Jill en ik zitten inmiddels helemaal onder het bloed. Een beetje afgepoetst en onwennig met voor de eerste keer een neustampon in haar neus lopen we weer terug naar het zwembad. Door het water en het bloeden dat nog steeds niet is gestopt gaat de tampon echter lekken en is jill niet op haar gemak in het bad. Met een enkel doekje lopen we terug naar onze zitplaats. Daar zitten we toch iets relaxter. We ontdekken dat chips echt helend werkt voor een bloedneus! Na een halfuurtje is het bloeden eindelijk gestopt en gaan we eerst maar even het bloed van ons af wassen op het toilet voordat we het zwembad weer in duiken. We hebben het inmiddels behoorlijk warm gekregen en de rest van de dag verloopt verder volgens plan en zonder bloedneuzen..

We komen pas laat uit het zwembad en chillen nog wat en eten relaxed bij de caravan. Daarna houden we het voor gezien voor vandaag!